Frakcja Wolnych Virgillian była jednym z dość wczesnych stronników Sojuszu dla Przywrócenia Republiki, większość walk tocząc we własnym układzie planetarnym z siłami rządowymi sprzyjającymi Imperium, nie zapominając jednak o wspieraniu szerszego ruchu rebelianckiego. Realnym tego znakiem było dołączenie ich lekkich lotniskowców typu Quasar Fire do floty Sojuszu w okresie bitwy o Endor, w tym udział Flurry w incydencie bakurańskim. Virgillianie wnieśli następnie znaczący wkład w tworzenie się i umacnianie Nowej Republiki, a także w formowanie jej floty wojennej.

Jedną z dostarczonych przez nich jednostek jest koreliańskiej produkcji korweta ciężkozbrojna typu Free Virgillia (Wolna Virgillia), potocznie zwana rozbijaczem bunkrów. Ten mierzący nieco ponad 300 metrów okręt, zgodnie z rebelianckim zwyczajem zwany czasem na wyrost "krążownikiem", to jednostka przeznaczona przede wszystkim do ataków na umocnione obiekty planetarne.

O ile zazwyczaj takie zadania wykonywane były przez ciężkie krążowniki, ostrzeliwujące powierzchnię planety z ciężkich turbolaserów, o tyle w nowej epoce konstruktorzy zdecydowali się pójść inna drogą. Było to po pierwsze zgodne z nową doktryną tworzenia "lekkiej floty", a po drugie - bezpieczne politycznie i wizerunkowo. Stąd okręt niewielki, nie rzucający się w oczy, wyposażony w nieco lżejszej i cięższej artylerii głównie do celów obronnych, ale mogący przenosić ciężkie bomby oraz zasobniki z inną amunicją przydatną do ataków na naprawdę dobrze umocnione i osłaniane instalacje na powierzchni ziemi.

Konstrukcyjnie Free Virgillia bardzo przypomina korwetę koreliańską CR90 lub fregatę typu Pelta. Jej długi, wąski kadłub rozpoczyna się umieszczonym na dziobie mostkiem o tradycyjnym, nieco kojarzącym się z młotkiem kształcie, kończy zaś rozszerzoną sekcją silnikową - przy czym w przypadku "rozbijacza bunkrów" poszerzenie to przyjmuje naprawdę konkretne rozmiary, aby móc pomieścić dwanaście silników jonowych umieszczonych po sześć w dwóch sekcjach, nie w osi kadłuba, lecz po bokach. Po obu stronach mostka doczepiono wysięgniki prowadzące do modułów uzbrojenia, z których każdy ma na wyposażeniu dwie wieżyczki z przeciwlotniczymi działkami laserowymi oraz cztery uniwersalne zasobniki na ciężką amunicję. Wysięgniki wzmocniono dodatkowym pancerzem, pozwalającym korwecie na czołowe ataki i przebijanie się przez zmasowany ostrzał sił wroga, aby móc skutecznie dostarczyć do celu jej główny ładunek. Ładunkiem tym są zaś przenoszone na zewnętrznych mocowaniach na śródokręciu trzy ciężkie (i olbrzymich rozmiarów) bomby plazmowe o mocy 100 megaton każda - co powinno wystarczyć, aby dostać się do każdego podziemnego bunkra czy też zagrozić lokalnej tarczy planetarnej.

Generatory osłon energetycznych okrętu umieszczono w zabudowie bezpośrednio nad mostkiem, co również pomaga w zapewnieniu bezpieczeństwa Wolnej Virgillii podczas ataku czołowego. Większość innych urządzeń technicznych mieści się oczywiście na rufie lub w jej pobliżu - od wspomnianych już silników, przez hipernapęd, aż po główny reaktor, który wysunięty jest nieco nad górną powierzchnię kadłuba, jednak przed ostrzałem od przodu powinna osłonić go górna wieżyczka turbolasera umieszczona na śródokręciu. W dolnej części kadłuba okrętu znalazło się natomiast miejsce na niewielki hangar dla dużych szalup czy małych transportowców - chociaż dużo sprawniej jest skorzystać z jednego z dwóch klasycznych pierścieni cumowniczych, położonych po jednym na każdej burcie w pobliżu sekcji reaktora.

Wśród okrętów tego typu znalazła się stanowiąca własność Ruchu Oporu Ninka, dowodzona przez wiceadmirał Holdo. Wraz z fregatą Nebulon-C Anodyne i fregatą transportową Vakbeor Vigil korweta ta wchodziła w skład grupy krążownika MC85 Raddus podczas ewakuacji D'Quar i broniła go przed atakami myśliwców TIE/sf, niszcząc między innymi te maszyny, które rozbiły mostek flagowca. Wideadmirał przeniosła się następnie na pokład krążownika aby przejąc dowodzenie nad całością sił Ruchu Oporu, Ninka natomiast została zniszczona kilka godzin później przez Gwiezdne Niszczyciele Najwyższego Porządku, kiedy wskutek wyczerpania zapasów paliwa nie mogła dotrzymać kroku reszcie eskadry i wpadła w zasięg skutecznego ognia wrogich okrętów.