Opancerzony latający dźwig - tak najkrócej opisać można holownik Y-45, który wykorzystywany był przez Imperium Galaktyczne jako następca kanonierek transportowych LAAT/c w pierwszej dekadzie panowania Palpatine'a. Ten lekki statek przystosowano przede wszystkim do desantowania bezpośrednio na pole walki maszyn kroczących - stąd jego potoczna nazwa "holownika AT" - ale w miarę potrzeby mógł przenosić również czołgi repulsorowe. Specyficzna konstrukcja pozwalała mu na szybkie i względnie bezpieczne wykonywanie tego zadania, ograniczając jednak jego zastosowanie praktycznie do jednego tylko typu misji.

Holownik AT to konstrukcja solidna zarówno jeśli chodzi o budowę wewnętrzną, jak i o opancerzone poszycie. Dwa dźwigary w formie ruchomych ramion, wzmocnione dodatkowo polami trakcyjnymi, pozwalają na sprawne podniesienie wybranego ładunku przy użyciu wyciągarek i podczepienie go do statku, a następnie na jeszcze sprawniejsze wyładowanie w terenie, nawet pod ostrzałem wroga. Ramiona mogą być składane do pionu aby zaoszczędzić miejsca na lądowisku, a umieszczona pod kadłubem jednostki platforma serwisowa dodatkowo wzmacnia konstrukcję, pełniąc równocześnie rolę trapu wejściowego oraz kładki inspekcyjnej. Centralnie umieszczony kokpit mieści załogę złożoną z dwóch osób - pilota oraz operatora ładunku - i wyposażony jest w duże iluminatory w przedniej oraz spodniej części, pozwalające na kontrolę położenia i stanu ładunku oraz precyzyjne określenie miejsca jego desantu. Y-45 standardowo nie jest uzbrojony, po obu stronach kokpitu posiada jednak dwa gniazda pozwalające na montaż albo dodatkowej baterii czujników optycznych lub anten, albo wybranego typu broni.

Kombinacja silników jonowych oraz repulsorów zapewnia temu promowi satysfakcjonujący udźwig, jednak sposób ich kalibracji znacząco ogranicza prędkość transportowca - w atmosferze za wystarczającą uznano szybkość na poziomie zaledwie 125 kilometrów na godzinę, co jest swego rodzaju ewenementem wśród nie tylko jednostek powietrznych, ale i kosmicznych. Y-45 posiada natomiast hipernapęd, co pozwala pozbyć się kłopotów z koniecznością holowania samego holownika, jednak dla bezpieczeństwa oraz uproszczenia konstrukcji jego komputer nawigacyjny może przechowywać w pamięci jedynie ograniczoną liczbę koordynat, z reguły wskazujących na wybrane imperialne placówki frontowe oraz punkty transferowe niezbędne do realizowania misji na danym teatrze działań. Teoretycznie powinno to również odstraszać potencjalnych dezerterów oraz złodziei, co jednak nie zawsze działa, jak wykazała ekipa Tobiasa Becketta porywając jedną z tych jednostek z wysuniętej placówki imperialnej na Mimban i wykorzystując ją do ataku na pociąg pancerny na Vandorze.

W miarę upływu lat promy Y-45 były stopniowo wycofywane ze służby na rzecz bardziej uniwersalnych jednostek, w szczególności barek desantowych w rodzaju MT/191, F-7 czy Y-85 Titan dostarczających większą ilość sprzętu i wojska bezpośerdnio z orbity. W szczytowym okresie galaktycznej wojny domowej zdarzało się jednak nadal, że z holowników AT korzystały sporadycznie siły Imperium - a także rebelianci, którym udało przejąć się sporą ilość statków zdemobilizowanych już przez przeciwnika.