Osłony energetyczne mają za zadanie chronić przed każdego rodzaju promieniowaniem występującym w kosmosie. Z początku służyły jedynie obronie przed promieniowaniem naturalnym, jednak z czasem udoskonalono je na tyle, aby mogły bronić również szczególności przed bronią energetyczną, taką jak lasery, blastery, miotacze plazmowe i im podobne.

Działanie tarcz energetycznych jest dwojakie: po pierwsze, odchylają skondensowane wiązki energii, nie pozwalając im trafić w ochraniany obiekt. Po drugie, w przypadku nie wystąpienia efektu odchylania, mogą też pochłaniać nadmiar energii - oczywiście do pewnych granic. Zbyt duża ilość energii skupiona na osłonie w zbyt krótkim czasie może spowodować jej przeciążenie i czasowy lub trwały zanik - często wiążący się z przeładowaniem generatorów osłon, które mogą nawet eksplodować.

Do ok. 7700 BBY osłony służyły głównie do obrony przed zagrożeniami naturalnymi i jedynie największe kosmiczne pancerniki dysponowały wystarczająco mocnymi źródłami energii, aby generować tarcze skuteczne również w starciu z wrogiem. Z czasem jednak technologia została udoskonalona i począwszy od ok. 7500 BBY urządzenia te zaczęły pojawiać się również na mniejszych okrętach. W erze nowożytnej tarcze tego typu znajdują się na wyposażeniu praktycznie każdej jednostki mającej coś wspólnego z działaniami bojowymi - od myśliwców, przez promy, na wielkich okrętach i stacjach bojowych skończywszy.

Osłony te z reguły włącza się dopiero w przewidywaniu walki, gdyż zużywają dużo energii i praktycznie uniemożliwiają łączność dalekodystansową. W lekkie tarcze tego typu wyposaża się czasem jednostki naziemne, takie udogodnienie posiada nawet jedna z wersji ciężkiego blastera EW-HB (popularny E-Web). Najprostsze generatory osłon wystarczające na potrzeby lekkiego frachtowca kosztują zazwyczaj kilka tysięcy kredytów plus robocizna, te z wyższej półki można natomiast dostać za około 20 000 kredytów - oczywiście jeśli będą gdziekolwiek dostępne. Wyposażenie dla stacji bojowych i okrętów - w rodzaju używanych jeszcze za Starej Republiki Borstel 9K-4 to podobny wydatek, ale zazwyczaj ponoszony wielokrotnie dla osłonięcia całej powierzchni kadłuba dużej jednostki - no i z reguły opłacany przez budżet państwa, a nie indywidualnego klienta z jego własnych oszczędności.

Z samej swojej natury osłony energetyczne nie chronią przed działami jonowymi i ich pochodnymi, czy też przed broniami opartymi na EMP. W swojej podstawowej wersji nie są również skuteczne przeciw pociskom fizycznym.