Zbudowany w oparciu o zespół napędowy Gwiezdnego Niszczyciela typu Imperial krążownik typu Bakura to trzon niezależnych sił kosmicznych planety, której nazwę nosi. Okręty te powstały głównie po to, aby zapewnić flocie bakurańskiej środki do obrony przed najazdami Ssi-ruuków oraz piratów w sytuacji, w której na pomoc Imperium nie można już było - i nie chciano - liczyć.

Gwiezdny Niszczyciel typu Bakura (czasem potocznie nazywany po prostu "niszczycielem") mierzy zaledwie połowę tego, co podstawowy krążownik Imperium Galaktycznego, dorównuje mu jednak zarówno pod względem uzbrojenia, jak i pancerza. Nieregularny cykl projektowania i budowy okrętów tego typu zaowocował znacznymi różnicami w wyglądzie między poszczególnymi egzemplarzami, jednak mimo tego parametry techniczne wszystkich jednostek pozostają w zasadzie identyczne. Podobnie, jak w przypadku ISD, pojedyncze baterie artylerii głównej okrętu nie charakteryzują się oszałamiającą siłą, jednak ich liczba sprawia, że jednostka ta jest poważnym zagrożeniem dla wszystkiego, co jest mniejsze od Gwiazdy Śmierci - w tym nawet dla gigantycznych Bellatorów czy jednostek klasy Executora.

Poza standardowym wyposażeniem bojowym unikalną cechą bakurańskich okrętów jest wyposażenie ich w system HIMS - używany również na krążownikach typu Namana bezwładnościowy aktywator hipernapędu pozwalający na pokonywanie obszarów objętych polem powstrzymującym. Dzięki temu Gwiezdne Niszczyciele typu Bakura nie muszą lękać się nie tylko krążowników przechwytujących, ale i bardziej egzotycznych wynalazków, w rodzaju tego, które podczas kryzysu koreliańskiego broniło dostępu do stacji Centerpoint.

W bitwie o układ koreliański wzięły udział trzy okręty tego typu: BD-17 Defender, BD-80 Sentinel oraz BD-09 Watchkeeper - ten ostatni po ciężkim uszkodzeniu przekwalifikowany na zdalnie sterowany okręt-pułapkę i wykorzystany do sprowokowania przedwczesnego otwarcia ognia przez seloniański gigantyczny repulsor planetarny. Plan powiódł się, co dla okrętu skończyło się całkowitym zniszczeniem.