Lekki krążownik typu Namana (nazwa pochodząca od bakurańskiego drzewa owocowego) był jedną z pierwszych konstrukcji stworzonych samodzielnie przez uniezależnioną od Imperium Bakurę. Był również pierwszą jednostką zbudowaną specjalnie pod kątem wykorzystania eksperymentalnego bakurańskiego wynalazku - urządzenia podtrzymującego pole nadprzestrzenne w przypadku wpadnięcia okrętu w obszar sztucznego cienia grawitacyjnego.

Urządzenie to, którego pełna nazwa brzmiała: "system bezwładnościowego podtrzymywania pędu hiperfalowego" (HIMS - hyperwave inertial momentum sustainer), składało się z zestawu dodatkowych cewek hipernapędu, uruchamianych automatycznie w momencie, gdy czujniki okrętu wykryły pojawienie się pola powstrzymującego. W takiej sytuacji podstawowy hipernapęd był wyłączany, a moduł HIMS zapewniał generowanie statycznego hiperpola, które pozwalało jednostce dalej podróżować w nadprzestrzeni dzięki pędowi, który wniosła ona ze swojej dotychczasowej podróży. Zwój zaprojektowany jest tak, aby przepalił się w momencie, w którym nie jest w stanie już dłużej podtrzymywać pola. Okręt wypada wtedy na moment do przestrzeni klasycznej, jednak już po chwili aktywuje się kolejny zwój HIMS, który pozwala jednostce kontynuować podróż rozpędem. I tak dalej, aż do momentu opuszczenia obszaru pola powstrzymującego, lub też do momentu wypalenia się wszystkich zwojów.

Podróżowanie w ten sposób nie jest szczególnie wygodne i wymaga wielkiej uwagi od pilota i nawigatora, którzy muszą na bieżąco korygować wszelkie zboczenia z kursu wynikające z gwałtownej charakterystyki opuszczania nadprzestrzeni i powracania do niej, jednak taktyczna przewaga, jaką może dzięki systemowi HIMS uzyskać okręt bakurański została uznana za wartą takiego ryzyka.

Namana to lekka jednostka patrolowa, przeznaczona przede wszystkim do ochrony granic przed ewentualnym powtórzeniem się najazdu Ssi-ruuków, jak również do zwalczania piratów niepokojących kolonie i szlaki komunikacyjne w pobliżu Bakury. Okręt funkcjonalnie można uznać za bardzo bliski krążownikowi typu Carrack - podobnie jak tamten jest bardzo szybki, ma podobne rozmiary i zbliżone, choć nieco silniejsze i lepiej rozmieszczone uzbrojenie. Dzięki dobremu pancerzowi nie musi bać się nawet najsilniejszych jednostek, jakimi mogliby dysponować piraci, a przed wszystkim, z czym mógłby sobie nie poradzić, może po prostu uciec lub podjąć walkę manewrową.

O ile podczas normalnej służby patrolowej czy antypirackiej bakurańskie okręty nie miały zbytnio okazji skorzystać z aparatury pozwalającej na nieskrępowaną podróż w nadprzestrzeni, o tyle okazała się ona kluczowa podczas kryzysu koreliańskiego, kiedy to miejscowi separatyści wykorzystali pole powstrzymujące do praktycznego odcięcia układu koreliańskiego od reszty galaktyki. Siłom Nowej Republiki udało się wówczas wynegocjować od Bakuran "wypożyczenie" kilku okrętów wyposażonych w HIMS wraz z załogami. Były to przede wszystkim Gwiezdne Niszczyciele typu Bakura, jednak rolę jednostki flagowej tego zgrupowania pełnił lekki krążownik typu Namana o numerze burtowym BLC-7, Intruder. W trakcie walki Intruder został ciężko uszkodzony przez wrogie jednostki samobójcze i, decyzją przebywającego na jego pokładzie Hortela Osillege oraz Gaerieli Captison, aktywowano jego systemy samozniszczenia, aby nie wpadł w ręce wroga. Eksplodując, krążownik zabrał ze sobą nie tylko bakurańskich dowódców, ale także większą część sacorrańskiej floty, co walnie przyczyniło się do wygrania bitwy i rozwiązania kryzysu. Po tym wydarzeniu Bakuranom na dłuższy czas odeszła jednak ochota do podobnych "pożyczek"...