Model YT-1300 okazał się takim sukcesem, że w Corellian Engineering Corporation niezwłocznie przystąpiono do prac nad jego następcą. Jako że obserwacje i badania rynku wykazały, że lekkie frachtowce cieszą się bardzo dużym powodzeniem wśród przemytników i innych osób modyfikujących pojazdy kosmiczne na własną rękę, w YT-2000 zdecydowano się jak najbardziej takie przeróbki ułatwić.

Siłownia tego statku jest w stanie wytworzyć dużo większą ilość mocy, niż potrzeba do zasilania standardowego wyposażenia tej jednostki, co pozwala na samodzielne dodawanie niestandardowego wyposażenia bez obawy o konieczność instalowania nowych generatorów. Ponadto, obserwując modyfikacje najczęściej wprowadzane w modelach YT-1300, zdecydowano się wyposażyć seryjne modele YT-2000 w osłony, i to plasujące się swoją mocą w czołówce modeli cywilnych. Posunięcie takie okazało się wyjątkowo rozsądne, szczególnie wobec narastających w galaktyce niepokojów, i spotkało się z pozytywną odpowiedzią klientów, którzy i tak z reguły montowali tarcze jako pierwszą z serii przeróbek. Podobny ruch CEC wykonało w kwestii uzbrojenia, dostarczając w standardzie dwiw wiezyczki z działkami laserowymi. Sprawiło to, że czynniki oficjalne zaczęły odnosić się do tego projektu nader podejrzliwie, formalnie jednak nie dopatrzono się w nim żadnych uchybień czy niezgodności z prawem - w końcu w niespokojnych czasach, z piratami i rebeliantami czającymi się za każdym rogiem, uczciwy przewoźnik musi dysponować środkami pozwalającymi na odparcie ewentualnego ataku.

Kształt kadłuba YT-2000 - a zwłaszcza przeniesienie kabiny na oś symetrii statku - pozwala osiągać dużo większe prędkości w atmosferze, a ponadto ułatwia wykonywanie trudniejszych manewrów, pozwalając na pilotowanie tego frachtowca w sposób nieco przypominający prowadzenie myśliwca. W porównaniu do odpowiadającego mu wariantu YT-1300 czy też do YT-1930 kokpit znacząco wydłużono do przodu, co zapewnia dużo lepszą widoczność - porównywalną z tą, jaką szczycił się YT-1760. Oznacza to oczywiście rezygnację z dziobowej furty ładunkowej, ale dostarcza jeszcze jednej możliwości: kokpit służy jako samodzielna kapsuła ratunkowa, oddzielająca się od statku w przypadku poważnej awarii - a za dodatkową opłatą można go wyposażyć w samodzielny hipernapęd klasy 12. Brak windy dziobowej powinna zaś klientom wynagrodzić ładowność zwiększona o 15 ton w stosunku do YT-1300.

Wiele wskazywało na to, że YT-2000 stanie się godnym następcą YT-1300 oraz jego "ostatecznej" wersji - YT-1930 - i nawet przebije go pod względem popularności. Spodziewała się tego również konkurencja CEC, co spowodowało istny festiwal szpiegostwa przemysłowego na Korelii i sprawiło, że premierę tego frachtowca przyspieszono, aby inne firmy nie zdążyły skorzystać z wykradzionych planów. Wskutek tego nowy YT nie został dopracowany tak, jak poprzednie i okazał się nieco bardziej zawodny i trudniejszy w modyfikacjach od swoich poprzedników - nadal jednak pozycjonując się w tej dziedzinie na górze listy. Poza tym nie sprzedawano go w odmianach z bocznym kokpitem, do czego przyzwyczajeni byli posiadacze YT-1300, a na dodatek poprzednie modele YT były na tyle popularne i wytrzymałe, że niewielu pilotów zainteresowało się rynkową "nowinką". Transportowiec sprzedawał się przyzwoicie, jednak wkrótce wycofano go z produkcji i sprzedaży, aby zrobić miejsce dla lepiej dopracowanego i utrzymywanego w dużo większej tajemnicy YT-2400, maszyny znacznie lepiej przystosowanej do działań przemytniczych na granicy prawa.