YT-2400 to kolejna po YT-2000 jednostka w niesamowicie popularnej linii YT, której najbardziej znanym przedstawicielem jest YT-1300. O ile jednak jego przodek był zbudowany jako standardowy lekki frachtowiec do różnych zastosowań, o tyle następca jest już rasowym statkiem przemytniczym, zaprojektowanym specjalnie do obsługi przez jednego członka załogi.

Wyciągając wnioski z wieloletniej eksploatacji poprzednich modeli YT, typ 2400 zaprojektowano z myślą o tym, aby każdy właściciel mógł w nim łatwo wprowadzić swoje własne, niekoniecznie legalne modyfikacje. Producent zadbał też o stworzenie kilku wariantów gotowych pakietów do konwersji tej jednostki - w zależności od potrzeb posiadacz tego frachtowca może zakupić zestaw pozwalający na powiększenie powierzchni ładunkowej swojej zabawki, na skonwertowanie ładowni na przedział pasażerski, wymianę silników "wstęgowych" na klasyczne - samodzielne, i tak dalej. Większość posiadaczy decyduje się jednak na modyfikacje indywidualne.

Przeróbki YT-2400 są jeszcze łatwiejsze niż jego bezpośredniego poprzednika, YT-2000. Większość podzespołów wchodzących w skład wyposażenia tej maszyny jest identyczna z tymi pochodzącymi z YT-1300, a większość pozostałych wymaga tylko niewielkich modyfikacji - co znacznie ułatwia dostęp do zapasowych części. Projektując tę jednostkę celowo zrezygnowano ze stosowania w niej najnowocześniejszych technologii i gadżetów - ma to na celu ułatwienie przeprowadzania napraw bądź wymiany komponentów podczas podróży na mniej zaawansowane technicznie obszary Galaktyki i z małą ilością dostępnego personelu. Równocześnie opracowano udoskonalone sposoby montażu i integracji tych modułów, dzięki czemu całość zajmuje znacznie mniej miejsca, niż we wcześniejszych modelach rodziny YT.

Reaktor i generatory pokładowe YT-2400 mają fabryczną nadwyżkę mocy (dostarczają jej dwukrotnie więcej, niż na YT-1300) i wprost proszą się, aby podłączyć do nich dodatkowe uzbrojenie, wzmocnione osłony czy silniki. Kadłub zaprojektowano w taki sposób, aby można było zainstalować w nim jednostkę napędową przeznaczoną dla dużo większej jednostki, przystosowano go nawet do nielegalnych w normalnych warunkach systemów wojskowych. Umieszczonym w przedniej części kadłuba ładowniom można ująć dowolnie dużo, by zainstalować na pokładzie dodatkowe generatory osłon lub systemy wykrywające czy zagłuszające. Podobna adaptacja możliwa jest też w przypadku kajut dla pasażerów, których trzy standardowe moduły zajmują miejsce między rdzeniem statku a jego silnikami, w pobliżu umieszczonej z tyłu na lewej burcie kapsuły ratunkowej. Moduły pasażerskie można oczywiście wymienić na inne - czy to przeznaczone do przewozu mniejszej bądź większej ilości istot żywych, czy to towarowe; można też zainstalować w ich miejsce nieco dowolnego innego sprzętu.

Fabrycznie instalowane na grzbiecie YT-2400 podwójne działko laserowe jest zdecydowanie mocniejsze niż broń, którą zwykle montuje się dla obrony przed piratami, a na dodatek łatwo można je wymienić na coś naprawdę potężnego. Na dolnej powierzchni kadłuba przygotowano drugi standardowy punkt mocowania uzbrojenia, a oba kompatybilne są chociażby z poczwórnym działkiem laserowym produkcji koreliańskiej (lub ewentualnie anteną paraboliczną systemów wykrywania, co dla odmiany jest względnie legalne). Statek ma też podwójnie wzmocnione poszycie kadłuba, pancerne dźwigary konstrukcyjne oraz silny generator osłon. Decydenci CEC poszli tu na pewne ryzyko, jako że funkcjonariusze imperialni nie patrzą przychylnym okiem na zbyt "bojowe" frachtowce, jednak mimo kilku urzędowych skarg i zapytań ze strony BOSS i instytucji pokrewnych, YT-2400 pozostał jednostką legalną - chociaż ze względu na swój profil dość często rewidowaną przez służby celne.

Gdyby nie względnie wysoka cena tego transportowca, pewnym jest, że wkrótce wszyscy przemytnicy przerzuciliby się z czegokolwiek, czym latają, na nowego, szybkiego, zwrotniejszego i dobrze opancerzonego YT-2400. Niektórzy bogatsi zrobili to - jak na przykład Dash Rendar, latający swoim Outriderem. Maszyna ta bowiem jest świetnym punktem początkowym dla każdego, kto chce stworzyć indywidualny lekki frachtowiec o dopasowanych do swojego stylu działania parametrach. A dodatkowo posiada jeszcze jeden atut - kapsułę ratunkową umieszczoną w bezpośrednim sąsiedztwie kokpitu. To dobry przyjaciel na ciężkie czasy.