Shadow 1 i Shadow 2 to bliźniacze promy typu Gamma o nieco nietypowej historii... W akcji, o której wszystkie źródła imperialne wolą milczeć, dwa promy szturmowe zostały utracone na korzyść sił zbrojnych pewnej niezależnej planety, gdzie zostały natychmiast poddane kilku modyfikacjom. W ogólności sprowadzały się one do przerobienia tych jednostek na silnie opancerzone frachtowce/łamacze blokady. Jakiś czas później szczęście przemytników skończyło się jednak - Gammy zostały przechwycone przez siły Imperium i po gwałtownej walce, w trakcie której zostały w mniejszym lub większym stopniu uszkodzone, wróciły znów pod czułą opiekę Marynarki Imperialnej. Tam już czekało na nie kolejne zadanie - okazały się jednostkami idealnie pasującymi wyruszającemu właśnie w misji specjalnej oddziałowi komandosów. Oba promy w ciągu 72 godzin doprowadzono więc do stanu mniejszej lub większej używalności, po czym ten bardziej się nadający (Shadow One) wyruszył do akcji.

Do zmian, które najbardziej rzucają się w oczy z zewnątrz, należy z pewnością odmienny niż w standardzie zestaw uzbrojenia. Prom pozbawiono dwóch tylnych działek laserowych i generatora promienia ściągającego, w zamian za to instalując wyposażoną w lasery wieżyczkę (z tyłu na grzbiecie) oraz pojedynczą bombę gazową specjalnego przeznaczenia (pod kadłubem). Ponadto kadłub pokryty jest w dodatkowym pancerzem ablacyjnym jednorazowego użytku - pozwalającym na szybkie, godne raczej barki desantowej wejście w atmosferę. I pomalowany na czarno.

Dużo większe przemiany zaszły natomiast wewnątrz kadłuba. Po przejęciu od Imperium, z promów usunięto wyrzutnie astrożołnierzy i cały przedział desantowy przystosowano do przewozu ładunków. Po "odzyskaniu" jednostek zdecydowano się w większości nie powracać do dawnej konfiguracji. Zamontowano jedynie wyrzutnie dla czterech szturmowców 0-G, dodano też jako bonus kolejną - przystosowaną do wyrzucania probotów i satelitów, których prom może przenosić odpowiednio 4 i 12. Reszta przedziału ładunkowego przeznaczona jest do transportu cięższego sprzętu (skutery, CAV itp.) oraz działań okołomieszkalno-przewozowych dla oddziału komandosów z wyposażeniem. Za konieczne uznano też zamontowanie dużej rampy wyładunkowej oraz zaopatrzenie włazów wejściowych w śluzy powietrzne. Wyrzutnię rakiet zmodyfikowano tak, aby można z niej odpalać rozmaitego rodzaju wabiki i pojemniki z sieciami Connera.

Generatory, silniki i osłony zostały bardzo skutecznie podkręcone, zainstalowano też specjalne połączenie między kondensatorami systemów osłon a silnikami jonowymi, pozwalające w potrzebie na przesłanie dodatkowej mocy do tych drugich. Kosztem energii pobieranej z osłon Gamma jest wówczas w stanie osiągać prędkości nieporównywalnie większe, niż jakikolwiek inny pojazd podobnej wielkości.