Z wyglądu przypominający prom szturmowy Gamma, statek techniczno-transmisyjny II-xC produkowany przez Merthyog Communications zdecydowanie nie posiada jej siły bojowej - choć w ostatecznym rozrachunku może mieć siłę rażenia o wiele większą. Jest to bowiem jednostka przeznaczona do wspierania działań medialnych - a te, umiejętnie poprowadzone, mogą mieć skuteczność porównywalną z całkiem przyzwoitą armią czy flotą.

Zgodnie z nazwą, statek transmisyjny ma za zadanie przekazywanie wiadomości, przede wszystkim audiowizualnych, od nadawcy do odbiorcy (z reguły pośredniego). Może on towarzyszyć reporterom i na żywo transmitować nagrywany przez nich materiał do sieci przekaźników umieszczonych w przestrzeni kosmicznej i rozprowadzających go dalej za pomocą radia podprzestrzennego, może też być wykorzystany jako zaplecze produkcyjne do obróbki materiałów i dopiero później je nadawać... Może też w końcu dowozić zapisy w postaci fizycznej bezpośrednio do przekaźników podprzestrzennych i przekazywać je do innych węzłów sieci korzystając z aparatury tychże satelitów.

W świecie komunikacji transgalaktycznej tandem statki transmisyjne - przekaźniki podprzestrzenne zajmuje niszę pośrednią między zapewniającym błyskawiczną łączność systemem Holonetu (rozczłonkowanym i w dużej mierze zdemontowanym za czasów Palpatine'a) a docierającymi praktycznie wszędzie, jednak rzadko kursującymi droidami kurierskimi. Lokalne sieci komunikacji podprzestrzennej łączą zazwyczaj ważniejsze ośrodki cywilizacji danego regionu, takie, których nie stać na holonet (lub mają jeden punkt przyłączeniowy na spółkę) lub które z rozmaitych przyczyn nie mogą się do niego przyłączyć, a które równocześnie potrzebują niezawodnej, regularnej i działającej w przewidywalny sposób sieci łączności. Sieci na dłuższych dystansach wolniejszej, niż szybkie nadprzestrzenne kapsuły informacyjne, ale za to mniej narażonej na przypadki losowe. Przekaźniki stanowią szkielet takiego systemu, natomiast jego "terminalami" mogą być statki transmisyjne.

Jednostki Merthyog Communications II-xC wyposażone są w sprzęt łącznościowy, w aparaturę niezbędną do przetwarzania i montowania obrazu oraz dźwięku, a także w narzędzia diagnostyczne i naprawcze pozwalające im na utrzymywanie satelitów pełniących rolę przekaźników w dobrym stanie technicznym. Statek może podłączyć się do takiego satelity "na twardo" i nie tylko korzystać z jego aparatury transmisyjnej, ale też na przykład przeprogramować jego systemy wewnętrzne czy też obronne - działka laserowe służące do likwidowania mogących zagrozić mu kosmicznych śmieci i asteroid na tyle dużych, że nie ochroniłyby przed nimi tarcze energetyczne. Znany jest przynajmniej jeden przypadek przestrojenia przez techników wspomnianych laserów tak, aby obrały sobie za cel wrogi statek kosmiczny.

Załoga statku transmisyjnego liczy cztery osoby personelu lotniczego, zawiadujące jednostką z czteroosobowego mostka umieszczonego tak jak w Gammie czy Becie - na samym dziobie jednostki. Bezpośrednio za umieszczonym w części dziobowej statku czteroosobowym mostkiem mieści się główne pomieszczenie transmisyjne i techniczne, w którym pracuje zespół dziesięciu techników - specjalistów od łączności. Dalej znajduje się kuchnia z jadalnią, potem niewielkie kajuty pełniące w zasadzie rolę sypialni przy dłuższych podróżach, na rufie - maszynownia, i... to w zasadzie wszystko. Statek można opuścić przez pojedynczą śluzę znajdującą się w jego lewej burcie przy samej rufie.

Jeśli chodzi o wytrzymałość konstrukcji i parametry lotu, to II-xC jako jednostka cywilna nie jest szczególnie odporny czy też szybki. Nie posiada oczywiście uzbrojenia, a jego pancerz i osłony wystarczają na tyle, by ochronić go przed mikrometeorytami czy też być może wytrzymać jedno lub dwa trafienia z niskiej mocy broni energetycznej. W przypadku, gdyby napotkany krytyk filmowy okazał się dysponować czymś większego kalibru, w zasadzie jedynym ratunkiem dla tej jednostki będzie ucieczka w nadprzestrzeń, lub ewentualnie apelowanie do jego sumienia.