Krążowniki typu Majestic to jedne z podstawowych jednostek Nowej Klasy - serii okrętów zamówionych przez Nową Republikę aby uporządkować swoje siły zbrojne po wstępnym okrzepnięciu jej jako nowej dominującej władzy w znanych obszarach Galaktyki. Okręty te weszły do służby około 15 lat po bitwie o Yavin, w pierwszej kolejności zajmując przeznaczone dla nich miejsca w powołanej w 16 ABY Piątej Flocie sił zbrojnych Nowej Republiki. Zgodnie z ideą przyświecającą całemu programowi, Majestica oparto na konstrukcji innej jednostki podobnych rozmiarów - lotniskowca kosmicznego Defender (program Defender został inkorporowany do Nowej Klasy krótko wcześniej).

Trzonem floty według nowej doktryny miały być lotniskowce i inne jednostki przeznaczone do przenoszenia myśliwców, jak na przykład Gwiezdny Niszczyciel typu Nebula, potrzeba jednak było również okrętów artyleryjskich i rakietowych do bezpośredniej obrony tych dość wrażliwych na ataki bezpośrednie latających baz. Stąd koncepcja ciężkiego krążownika Majestic - jednostki nieco lżejszej i mniejszej od imperialnych Gwiezdnych Niszczycieli, będącej jednak w stanie dzięki udoskonalonej technice z powodzeniem stawać w szranki z nimi czy też innymi podobnej klasy okrętami liniowymi.

Majestic to rasowy krążownik liniowy, silnie opancerzony i wyposażony w mocne osłony, co pozwala mu swobodnie podejmować walkę na dowolnym dystansie i z dowolnego typu przeciwnikiem. Posiada ciężkie turbolasery do walki z wrogimi okrętami, działa jonowe, broń przeciwlotniczą oraz wyrzutnie pocisków rakietowych, a rozmieszczenie uzbrojenia dostosowano do spodziewanych sposobów jego wykorzystania. Broń głównego kalibru rozlokowana jest z przewagą na burtach w stosunku 5:10:10:5; działa jonowe i działka laserowe rozmieszczono zupełnie równomiernie, pociski rakietowe natomiast może odpalać przede wszystkim do przodu (3 wyrzutnie) i na boki (po 2 wyrzutnie), nie zapominając jednak o rufie (1 wyrzutnia).

Nie sama ilość uzbrojenia jest jednak główną zaletą Majestica, ale jego jakość. Zaawansowane systemy kontroli ognia sprawiają, że działa tego okrętu są znacznie celniejsze niż u jakiejkolwiek jego konkurencji. W pojedynku na dalekim dystansie krążownik ten jest w stanie osiągnąć tyle samo trafień, co Gwiezdny Niszczyciel Imperial I na dystansie średnim - mimo dwukrotnej różnicy w ilości luf. Optymalizacji do walki na długich dystansach służy też wysoka prędkość tej jednostki, która pozwala jej wybrać sposób i miejsce walki. Również broń rakietowa stanowi zupełnie inną jakość w porównaniu z tym, co znamy z czasów VSD - na noworepublikańskim krążowniku Nowej Klasy ciężkie pociski rakietowe to zaawansowane technicznie modele wyposażone w systemy samonaprowadzania, poruszające się z prędkością 17 i będące w stanie wymanewrować (czy raczej nie dać się wymanewrować przez) praktycznie każdy okręt wojenny - czy to pancernik, czy lekką korwetę.

Pierwszym poważnym konfliktem, jaki przypadł w udziale krążownikom Majestic, był kryzys yevethański. Jako podstawowe krążowniki Piątej Floty (zwanej też Piątą Grupą Bojową) jednostki te wzięły udział we wszystkich ważniejszych bitwach tego okresu, od Doornika-319 po N'zoth. Podczas działań bojowych wykazały się skutecznością i całkowicie spełniły pokładane w nich nadzieje, skutecznie zwalczając yevethańskie Aramadie, broniąc lotniskowców i zapewniając wsparcie artyleryjskie lżejszym okrętom.