Piloci rebelianccy, a potem Nowej Republiki, zdecydowanie przywykli do tego, że ich maszyny posiadają nad przeciwnikiem przewagę techniczną, a ten nadrabia przede wszystkim swoją liczebnością. Z reguły zwykło się to sprawdzać zarówno w starciach z Imperium, jak i nielicznymi przeciwnikami niezrzeszonymi... Aż do momentu napotkania Yevethów i ich myśliwców określonych roboczo jako "typu D".

Yevethański myśliwiec typu D jest bowiem maszyną posiadającą przewagę nad jednostkami rebeliantów niemal we wszystkich możliwych aspektach. Prędkością dorównuje A-wingowi, zwrotnością jest mu bliski, kadłub ma opancerzony jak X-wing czy Y-wing, a siłę osłon posiada taką, jak ten ostatni. A-winga przebija odpornością i siłą ognia, K-winga - zwrotnością i prędkością. Nad najpopularniejszym myśliwcem tego okresu, E-wingiem, posiada niewielką przewagę zarówno prędkości, jak i i zwrotności; dysponuje nieco słabszym pancerzem, ale za to silniejszymi tarczami. Paradoksalnie jedynym porównywalnym z nim przeciwnikiem jest rzadko w tym okresie wykorzystywany X-wing wariantu AC4 - jednostka pozostająca niejako na marginesie reorganizacji floty prowadzonej w ramach projektu Nowej Klasy i programu standaryzacji myśliwców.

W jaki sposób Yevethom udało się skonstruować tak skuteczną maszynę? Przede wszystkim dzięki zaawansowanym technologiom tłumików bezwładności, które w połączeniu z naturalnie wysoką odpornością tego gatunku na przeciążenia pozwalały im przez lata tworzyć statki skręcające ostrzej i przyspieszające gwałtowniej, niż wynosi galaktyczna średnia. "D-type" jest po prostu kolejnym etapem dość bezkompromisowego procesu ewolucyjnego, w którym zarówno niezbyt wytrzymali piloci, jak i mniej błyskotliwi inżynierowie i projektanci po prostu odpadali z wyścigu - martwi. Dodatkowo możliwe jest, choć z oczywistych względów nie ma ku temu żadnych oficjalnych dowodów, że, podobnie jak w przypadku yevethańskich krążowników Aramadia, rozwojowi myśliwca typu D pomogło przejęcie imperialnych stoczni należących do Dowództwa Czarnego Miecza w 4 ABY i przejęcie zaawansowanych technologii wykorzystywanych chociażby na superniszczycielach.

Tak więc Yevethowie włożyli w swój myśliwiec wszystko, co mieli, podobnie, jak tuż po bitwie o Yavin Sojusz Rebeliantów zainwestował co mógł w A-winga, tworząc maszynę wprost naszpikowaną nowoczesna technologią, trudną w utrzymaniu i o pewnych ograniczeniach. W przypadku Typu D ograniczenia te to przede wszystkim brak uzbrojenia rakietowego oraz hipernapędu - co uniemożliwia wykorzystanie ich do samodzielnych rajdów i wymusza korzystanie ze statków-baz - zazwyczaj yevethańskich krążowników Aramadia, ale również post-imperialnych okrętów zdobytych na Dowództwie Czarnego Miecza.

Maszyny typu D były szeroko wykorzystywane przez Yevethów podczas czystki oraz kryzysu Czarnej Floty, kiedy to regularnie ścierały się z maszynami Nowej Republiki oraz jej artylerią przeciwlotniczą. W starciach tych Yevethowie zazwyczaj posiadali niewielką przewagę techniczną, jednak siły republikańskie z reguły przeważały liczebnie (co dla nich samych mogło być nie lada zaskoczeniem), no i dysponowały większym doświadczeniem oraz lepszą koordynacją sił. Większość myśliwców typu D uległa zniszczeniu w kończących kryzys walkach w układzie N'zoth - Yevethowie nie uznawali poddania się za realną opcję.