LAAT/c (Low Altitude Assault Transport/carrier - transportowiec szturmowy niskiego pułapu / nosiciel) to wariant popularnej republikańskiej kanonierki LAAT przystosowany do desantowania ciężkiego sprzętu na polu bitwy lub w jego bezpośrednim pobliżu. Stanowi on w zasadzie uskrzydloną i uzbrojoną "ramę", która dzięki mechanizmom hydraulicznym może podnieść czołg, maszynę kroczącą czy inny pojazd pancerny i donieść je na miejsce przeznaczenia. Zaprojektowano ją pierwotnie specjalnie do transportu robotów kroczących typu AT-TE, jednak z czasem wprowadzono modyfikacje, pozwalające na przeniesienie np. czołgu TX-130 Saber, czterech AT-XT, maszyny kroczącej AT-OT, prefabrykowanego posterunku koordynacji taktycznej, czy też innych jeszcze obiektów o wadze do 40 ton. W czasach Imperium natomiast maszyny tego typu przystosowano do transportowania ruchomych centrów dowodzenia Armii Imperialnej.

LAAT/c może zabrać taki ładunek z pokładu okrętu gwiezdnego i dostarczyć na dowolne miejsce na teatrze działań wojennych, wprowadzając go bezpośrednio do akcji. Manewr desantu jest bardzo szybki - łagodne przyziemienie, odczepienie chwytaków, po czym kanonierka odlatuje, a przenoszona jednostka pancerna rusza do boju. Niemal tak samo krótko trwa podjęcie ładunku z powierzchni planety, dzięki czemu szczęśliwy dowódca dysponujący tego typu jednostkami może je wykorzystać do szybkiego przerzutu sił pancernych w wybrane miejsce - czy to w pogoni za wrogiem, czy też aby wzmocnić własne siły na ważnym odcinku frontu.

LAAT/c obsługiwana jest tylko przez jednego członka załogi - pilota, który sprawuje pieczę i nad lotem, i nad ewentualnymi działaniami bojowymi. W przeciwieństwie do LAAT/i czy LAAT/v, kanonierka-nosiciel nie jest jednostką przeznaczoną do działań szturmowych, o czym świadczy jej uzbrojenie - zredukowane do zaledwie trzech działek laserowych służących do samoobrony i rażenia pomniejszych celów naziemnych. W porównaniu z wariantem podstawowym, nieznacznemu pogorszeniu uległa również jej zwrotność (bez obciążenia), a także opancerzenie.

Wielka Armia Republiki korzystała z transportowców tego typu już począwszy od bitwy na Geonosis, w której do boju posłano ich 400 sztuk. Wykazały one swoją dużą przydatność w warunkach szybko rozwijających się bitew, jakie często miały miejsce podczas wojen klonów. Podczas gdy zwykłym transportowcom desantowym ciężkiego sprzętu dużo czasu zajmował manewr wyładunku, a wprowadzonym później nowocześniejszym "lądownikom-cegłom" - powrót na statek macierzysty, kanonierka LAAT/c dysponowała systemem pozwalającym na wyczepienie transportowanego pojazdu praktycznie bez zatrzymywania się. Dzięki temu w czasie, kiedy konkurencja przeprowadzała jeden desant, LAAT/c była w stanie wykonać przynajmniej kilka szybkich i bezpiecznych kursów, eskortowana w miarę potrzeby przez LAAT/i lub myśliwce kosmiczne Torrent. Nie była jednak w stanie przewozić stających się powoli standardem robotów typu AT-AT, co ostatecznie przesądziło o wycofaniu większości tych maszyn ze służby w Marynarce i Armii Imperialnej.