Tradycja budowania przez Jedi ruchomych ośrodków nauczania jest dość bogata, a sztandarowymi kosmicznymi prakseami Starej Republiki były jednostki Corellian Colonizer. Z czasem jednak pojawiły się plany stworzenia nowego, jeszcze większego podróżującego wśród gwiazd ośrodka nauki i treningu. Jego pierwsze szkice powstały krótko po zakończeniu nowych wojen Sithów (jedną z proponowanych nazw był wówczas Sunburris), jednak Chu'unthor - w języku cereańskim po prostu Akademia zaistniał w postaci fizycznej dopiero kilka wieków później, około 500 lat przed bitwą o Yavin.

Statek ten został zaprojektowany do pełnienia roli ruchomej ekspozytury Akademii Jedi, krążącej po Galaktyce i szukającej nowych kandydatów do Zakonu, a równocześnie prowadzącej w tych dość specyficznych warunkach szkolenia dla adeptów Mocy oraz stanowiącej platformę do wykonywania niezależnych badań astrofizycznych i ksenologicznych. Na jego pokładzie mieścił się cały akredytowany wydział Uniwersytetu Sanbryjskiego, czołowa w tamtych czasach placówka badań ksenobiologicznych i ksenoarcheologicznych, która samodzielnie posunęła te nauki o dekady do przodu.

Zbudowany w gigantycznych stoczniach na orbicie planety Abhean Chu'unthor podzielony był na kilka sekcji funkcjonalnych. Jego część dziobowa służyła jako kompleks badawczy, gdzie naukowcy z wielu dziedzin, zarówno należący do Zakonu Jedi, jak i przedstawiciele wielu niezależnych galaktycznych placówek naukowych, mogli zgłębiać tajniki czasoprzestrzeni, badać odwiedzane planety czy pobliskie gwiazdy. Centrum badawcze wyposażone było w setki rozmaitego typu urządzeń obserwacyjnych, systemy komunikacyjne pozwalające na nawiązanie łączności ze "stacjonarnymi" ośrodkami badawczymi, a także w laboratoria i pokłady obserwacyjne.

Dziobowa część Chu'unthora zwana była Skrzydłem Nauczania. Poza instrumentami astrograficznymi i komunikacyjnymi mieściły się tu sale wykładowe dla Jedi oraz wykorzystywane przez nich laboratoria. Tutaj wprowadzano w tajniki Mocy jej najświeższych adeptów, szkolono padawanów, tu też miejsce na zgłębianie nauk i poszerzanie swojej wiedzy mieli Rycerze i Mistrzowie Jedi. Pomieszczenia do treningu walki mieczem świetlnym i innych ćwiczeń fizycznych, a także komory medytacyjne, kajuty mieszkalne czy wspólne sypialnie dla uczniów umieszczono w dwóch bocznych skrzydłach statku, nazywanych Skrzydłami Treningowymi.

Centralną część kadłuba latającej akademii zajmowało skrzydło szpitalne i archiwa. To pierwsze, obsadzone zarówno przez uzdrowicieli Jedi, jak i pracowników Korpusu Medycznego, dorównywało swoim poziomem najlepszym placówkom na Coruscant i było w stanie pomieścić tysiące pacjentów z różnych ras. Szpital pokładowy służył zarówno potrzebom zewnętrznym, będąc mobilnym, transgalaktycznym centrum antykryzysowym i pomocy humanitarnej, jak również wewnętrznym - szkoląc nowe pokolenia lekarzy i pielęgniarzy oraz uzdrowicieli. Archiwa Chu'unthora zaś mieściły miliony woluminów wiedzy z najrozmaitszych dziedzin, w tym wiele informacji na temat nauk Jedi z minionych wieków.

Rufę tego gigantycznego statku zajmowały silniki międzygwiezdne zdolne napędzać go zarówno w przestrzeni klasycznej, jak i w nadprzestrzeni. Ruchoma akademia Jedi polegała w dużej mierze na automatyzacji oraz droidach, stąd do jej obsługi wystarczyła relatywnie niewielka załoga rekrutująca się z członków Marynarki Republikańskiej, często wspomaganych przez co bardziej ciekawych zagadnień technicznych Jedi.

Statek nie był w ogóle uzbrojony, posiadał jedynie kilka emiterów promienia ściągającego przydatnych podczas dokowania. W porównaniu do większości jednostek międzygwiezdnych Chu'unthor charakteryzował się dość nietypowym kształtem: przy swojej gigantycznej długości i szerokości (2 na 1 kilometr) miał nieproporcjonalnie niski, mierzący niewiele ponad 40 metrów kadłub, dzięki czemu stosunkowo dużo pomieszczeń można było wyposażyć w iluminatory i kopuły pozwalające na obserwację gwiaździstego nieba. Szczególnie cenili to niektórzy Jedi, którym widoki gwiazd i mgławic dostarczały pożywki dla medytacji; było to również dla uczniów przypomnieniem, że swoje umiejętności mają wykorzystywać dla dobra miliardów istot zamieszkujących planety odległych układów słonecznych. Wnętrza statku były szerokie i przestronne, przypominające raczej pomieszczenia w budynkach planetarnych niż ciasne na ogół kajuty i korytarze okrętów międzygwiezdnych - miało to pomóc w aklimatyzacji przedstawicielom gatunków preferujących otwarte przestrzenie i równocześnie zmniejszyć uciążliwość płynącą z mieszkania przez długi czas w zamkniętych pomieszczeniach.

Przez niemal wiek Chu'unthor podróżował po galaktyce, będąc zarówno placówką naukową, jak i szkoleniową oraz dyplomatyczną. W końcu jego żywotowi położyła kres katastrofa, w wyniku której uległ on rozbiciu na Dathomirze. Po negocjacjach z Wiedźmami i ewakuowaniu załogi oraz pasażerów wrak akademii pozostał na tej zapomnianej planecie przez niemal pół tysiąca lat, przechowując w swoim wnętrzu niezliczone źródła informacji o kulturze, nauce oraz filozofii Jedi. Paradoksalnie, dzięki tej właśnie stracie materiały te przetrwały okres Czystki Jedi, podczas której większość innych zbiorów Jedi została przez Palpatine'a i jego popleczników bądź to zniszczona, bądź ukradziona. Kiedy w ósmym roku po bitwie o Yavin na planetę dotarł Luke Skywalker, pozyskane od wiedźm z Dathomiry zbiory z bibliotek statku-akademii pozwoliły mu na położenie podwalin pod nową Akademię Jedi na Yavinie.

W okresie bezpośrednio poprzedzającym upadek Starej Republiki istniał również drugi Chu'unthor, dowodzony przez niepokornego mistrza Jedi, Djinna Altisa. Nazwany tak na cześć oryginalnej jednostki i w pewnym sensie kontynuujący jej misję, działał on jako ruchome centrum szkoleniowe dla Jedi, w dużym stopniu niezależne od Świątyni na Coruscant. Na pokładzie tej jednostki posługiwania się Mocą uczyła się między innymi Callista Ming.