Ze względu na łatwość wykrycia w normalnych warunkach, jak również na czas, jaki upływa od momentu odpalenia do osiągnięcia celu, pociski rakietowe czy torpedy protonowe nie są często wykorzystywane jako broń przeciworbitalna - wykorzystuje się je zazwyczaj do zwalczania celów poruszających się w atmosferze. Niemniej jednak, istnieją takie modele tej broni, które są w stanie sięgnąć nawet poza wysoką orbitę standardowych planet.

Główną zaletą wyrzutni pocisków kierowanych jest to, że nie muszą prowadzić ognia na wprost. W związku z tym broń ta może być zastosowana przeciwko celom, które dopiero szykują się do przeprowadzenia ostrzału z orbity i nie osiągnęły jeszcze pozycji dogodnej do otwarcia ognia. Pociski rakietowe mogą być odpalane z kilku miejsc równocześnie i skierowane na ten sam cel. Mogą być naprowadzane przez niezależne od wyrzutni, samodzielne stacje wykrywające, mogą też wyszukiwać cele samodzielnie. Na dodatek, są względnie tanie i nie wymagają dostarczania zbyt dużych zasobów energii.

Standardowy kompleks wyrzutni pocisków kierowanych - jak na przykład te oferowane przez Bryn & Gweith - składa się z 6 zdolnych do prowadzenia równoczesnego ognia wyrzutni oraz z magazynu amunicyjnego zawierającego pociski na 6 kolejnych salw. Rakiety są w stanie skutecznie uderzać w cele pozostające na niskiej orbicie, a do namierzania celów mogą wykorzystywać zarówno własny blok sensorów wyrzutni, jak i niezależne stacje wykrywające. W tym drugim przypadku pocisków można też użyć do atakowania celów atmosferycznych oraz naziemnych. Wyrzutnie torped protonowych charakteryzują się natomiast niższą celnością, posiadają jednak znacznie większą siłę i pozwalają na rażenie celów położonych na wysokiej orbicie, a nierzadko nawet dalej.