Tri-Scythe (w wolnym tłumaczeniu - "potrójna kosa") to efekt kalamariańskiego eksperymentu mającego na celu stworzenie fregaty uderzeniowej, z uzbrojeniem wykorzystującym rozwiązanie "krzyża ognia" znanego z krążownika typu Scythe. Aby zapewnić koncentrację dużej ilości uzbrojenia z przodu okrętu, jednostkę wyposażono w sześć "płetw" - po trzy na górze i na dole kadłuba. Na ich przednich krawędziach zgrupowano uzbrojenie, którego jest faktycznie więcej, niż w porównywalnych jednostkach, w szczególności - popularnych w okresie walk z Imperium Dartha Krayta fregatach typu ShaShore.

Dzięki zastosowaniu takiej konstrukcji, otrzymano okręt będący faktycznie groźnym przeciwnikiem w przypadku ataku frontalnego. Nieprzewidzianym problemem okazał się natomiast znaczący wzrost masy jednostki wynikający z konieczności zainstalowania dużej ilości generatorów mocy oraz reaktorów zasilających uzbrojenie. W konstrukcji krążownika, dysponującego nadwyżką mocy i potężnymi silnikami, nie stworzyło to problemów, jednak w przypadku Tri-Scythe doprowadziło do zmniejszenia prędkości i zwrotności tej jednostki. W ten sposób utracono główny atut - przewagę zwrotności, pozwalającą na kierowanie broni pokładowej przeciwko właściwemu celowi. Bez niej fregata może mieć natomiast poważne problemy w walce - jej burty i rufa są bowiem chronione jeszcze słabiej, niż u starszego kuzyna, a pancerz został jedynie symbolicznie wzmocniony w porównaniu ze ShaShore.

Kiedy dodamy jeszcze do tego fakt, że wewnątrz okrętu znalazło się miejsce jedynie dla jednej eskadry myśliwców, fakt małej popularności tego typu okrętów we flocie Sojuszu Galaktycznego staje się w pełni zrozumiały. Jeśli chodzi o eksperymenty, to ten z fregatą Tri-Scythe należy uznać za raczej nieudany - stworzono okręt o przyzwoitych parametrach, którego wady przesłaniają jednak zalety.