Zaprojektowany pierwotnie jako maszyna atmosferyczna (podobnie jak Z-95 Headhunter i mniej więcej w tym samym czasie), myśliwiec CloakShape jest jednym z najstarszych jeszcze używanych modeli. Budowano go w Kuat Systems Engineering, jednak po przyłączeniu tej firmy do KDY - co zbiegło się w czasie z pojawieniem się bardziej nowoczesnych konstrukcji - produkcję wstrzymano. Wcześniej jednak licencje rozeszły się wśród kilku pomniejszych stoczni, które kontynuowały wytwarzanie i sprzedaż tej maszyny. I mimo, że wydarzenie to miało miejsce tuż po wojnach klonów, maszyny tego typu można było spotkać jeszcze kilkanaście lat po zakończeniu galaktycznej wojny domowej.

Jak i inne stare typy myśliwców, CloakShape jest powolny, niedozbrojony i ma słabe silniki, jednak zaskakująco dobrze sprawuje się w atmosferze. Dodatkowo legitymuje się bardzo wytrzymałą konstrukcją, zdolną wytrzymywać przeciążenia czy duże ilości trafień. Ponadto jest dostępny osobom, które z różnych względów potrzebują myśliwca kosmicznego, a nie mają źródeł pozyskania lepszych pojazdów. CSF ma też wyjątkowo solidną konstrukcję i jest łatwy do modyfikacji: poza wprowadzaniem tradycyjnych dodatków w rodzaju cięższego uzbrojenia czy mocniejszych silników, można do niego dokupić osobny doczepiany moduł hipernapędu (za 15 tys. kredytów, albo za 19 500 w wariancie z gniazdem dla droida typu R2) czy zestaw stateczników silników manewrowych zwiększający zwrotność (4800 - 5 tys. kredytów). Dodatki te stały się w pewnym momencie tak popularne, że sporo osób nie zdawało sobie sprawy, że nie wchodzą w skład pierwotnego modelu.

W praktyce żadna z tej niewielkiej liczby maszyn, będących głównie w posiadaniu rozmaitej maści podejrzanych "przedsiębiorców" i łowców, jaka dotrwała do czasów galaktycznej wojny domowej, nie jest identyczna z inną. Zdarza się, że biedniejsi "piloci myśliwca in spe" lub miłośnicy antyków szukają maszyn typu CloakShape w rozmaitych składnicach złomu. Za cenę nie przekraczającą 15 000 kredytów można tam czasem kupić nadający się do remontu wrak CSF, który po włożeniu w niego kolejnych pieniędzy oraz odpowiedniej porcji pracy będzie jeszcze w stanie całkiem sprawnie latać.

W początkach kariery tego myśliwca dość często zwykli korzystać z niego rycerze Jedi - ich malowane na biało CloakShape, doposażone w zestaw zwiększający zwrotność i z poszerzonym, trzyosobowym kokpitem, zyskały nieoficjalne miano Whitecloak. Z czasem jednak członkowie Zakonu przesiedli się na stworzone specjalnie dla nich myśliwce w rodzaju Delta-7 Aethersprite.

Po wojnach klonów użytek z maszyn Cloakshape czyniła też Rebelia, przeważnie wykorzystując je do odciągnięcia eskorty myśliwskiej od rzeczywistego celu ataku. Działania takie przynosiły jednak duże straty, a dozbrojenie tego myśliwca tak, by dorównał współczesnym standardom, okazało się na tyle nieopłacalne, że dość prędko z nich jednak zrezygnowano. W dużych ilościach wykorzystywali CloakShape piraci - jest to bowiem jednostka niemal idealna do przeprowadzania ataków na uzbrojone w słabej mocy lasery frachtowce.