Frachtowiec Sienar Ships Mark III wygląda w zasadzie jak przeskalowany Mark I. Przy zachowaniu proporcji jest sześciokrotnie dłuższy, jego ładowność została zwiększona blisko trzykrotnie, a liczba załogi wzrosła do 10 osób. Podobnie jak swój pierwowzór, znany jest również z niskiej prędkości, trudnego sterowania i słabego uzbrojenia.

Duże rozmiary sprawiają, że Mk.III jest bardzo wygodnym miejscem pracy. Załoga (i ew. pasażerowie) ma do dyspozycji obszerne kajuty, olbrzymich rozmiarów jadalnię, a przestronny mostek jest dużo wygodniejszy, niż na mniejszych frachtowcach. Ładownię umieszczono na dolnym pokładzie, dzięki czemu wwożenie i wywożenie towaru przez otwierający się ku dziobowi główny luk ładunkowy jest dość proste i nie wymaga zbyt dużej liczby manewrów - frachtowiec na lądowisku może być traktowany niemal jak hala magazynowa, oczywiście z dokładnością do konieczności umocowania frachtu.

Mark III wyposażony jest w pojedyncze, lekkie działko laserowe, jednak ma ono wymiar w zasadzie symboliczny. Przy dodaniu do tego innych parametrów lotu jasne staje się, że Mk.III jest jednostką na bezpieczne szlaki, a równocześnie właściwości te - oraz wartość ładunku, często liczona w milionach kredytów - czynią z niej jeden z ulubionych celów wszelkiej maści piratów i korsarzy.

Główni operatorzy tych jednostek to oczywiście duże (choć nie te największe) kompanie przewozowe, które zainteresowane są przewożeniem dużej ilości ładunku po jak najniższej cenie - jak na przykład Santhe Passenger & Freight. To właśnie należący do tej firmy frachtowiec Mark III SPF 14897 został podczas galaktycznej wojny domowej wykorzystany przez siły imperialne do zastawienia pułapki na korsarza Far Orbit.