BR-23 to stary, ale nadal dość popularny statek do przewozu pasażerów na średniej długości trasach międzysystemowych i między sektorami. Produkowany był na potrzeby urzędników Starej Republiki, do wyjazdów delegacyjnych pracowników średniego szczebla i do podobnych zadań wymagających pewnej dozy luksusu, a równocześnie dużej funkcjonalności. Po zmianie profilu producenta i zaangażowaniu się Sienara w budowę maszyn serii TIE, linia BR została wstrzymana. Istniejące egzemplarze rozeszły się w trzech podstawowych kierunkach: część została przebudowana, zmodernizowana i zmodyfikowana aby pełnić rolę bardziej luksusowych prywatnych jachtów co ważniejszych urzędników nowego reżimu lub bogatych magnatów finansowych, lub działać jako promy pasażerskie w małych kompaniach przewozowych. Część BR-23 z czasem przerobiono na lekkie frachtowce i skierowano do pracy w charakterze promów towarowych. Niektóre jednostki zaś dostały się w ręce Sojuszu Rebeliantów, który szybko odkrył w nich bardzo dobre transportowce do przewożenia oddziałów wojskowych wraz z lekkim wyposażeniem. Do bezpośredniej walki wprawdzie jednostki te niezbyt się nadają, jednak wszystkie inne zadania spełniają z zaskakująco dobrymi rezultatami - szczególnie biorąc pod uwagę ich datę produkcji.