Space Master
Produkowany przez KDY Space Master to średniej wielkości frachtowiec konkurujący bezpośrednio z Gallofree GR-75. Jest on odmianą kontenerowca "szkieletowego" - oś jego konstrukcji to solidny pylon łączący sterówkę z częścią silnikową, wyposażony w szereg mocowań służących do podczepiania kontenerów. W odróżnieniu od GR-75, Space Master nie posiada zewnętrznej skorupy ochronnej, co znacząco ułatwia załadunek i wyładunek oraz zmniejsza jego koszty. Podobnie jak w przypadku tamtego, ilość i rodzaj podłączonych kontenerów może być tak różna, że da się przy ich pomocy stworzyć naprawdę rozległy i skomplikowany labirynt. Popularny wśród projektantów w konkurencyjnej Corellian Engineering Corporation dowcip głosi wręcz, że większość Space Masterów podróżuje wypełniona zaledwie w połowie, gdyż ich dowódcy nie znaleźli jeszcze drugiej połowy ładowni i schowków.
Jeśli nawet nie jest to całkowicie prawda, to nazwa Space Master (Mistrz czy też Władca Przestrzeni) z pewnością odnosi się nie tyle do przestrzeni kosmicznej (w której frachtowiec KDY sprawuje się umiarkowanie dobrze), co do przestrzeni ładunkowej. Trzeba być prawdziwym mistrzem, żeby całą tę przestrzeń skutecznie zagospodarować, rozmieszczając towar tak, by jedne przesyłki nie zablokowały dostępu do innych, które powinny zostać wyładowane we wcześniejszym porcie.
Jeśli chodzi o jakość wykonania, to Space Master jest jednostką solidną, odporną na ciosy i przyzwoicie wyposażoną. Dysponuje adekwatnym uzbrojeniem defensywnym, mogącym odstraszyć większość piratów, ma też zapas mocy i dodatkowe punkty mocowań pozwalające jeszcze go dozbroić lub doposażyć. Poza tym jest bardzo lubiany przez załogi ze względu na wygodną i rozległą część mieszkalną, a regularne kształty pomagają mu w dokowaniu na lądowiskach planetarnych czy przy stacjach kosmicznych. Głównym natomiast czynnikiem negatywnie wpływającym na popularność tego frachtowca jest jego cena - dość wysoka w porównaniu z konkurencją w rodzaju wspomnianego Gallofree czy średniego transportowca firmy Loronar.
Mimo jednak tej bariery, całkiem spora liczba Space Masterów trafiła w ręce nie tylko dużych korporacji, ale i niezależnych przewoźników. Wśród nich jednym z lepiej znanych był Billey, późniejszy członek Sojuszu Przemytników Karrde'a, którego Goshyn Queen cieszyła się wątpliwą sławą jednostki przez lata balansującej na skraju rozpadnięcia się na kawałki podczas lotu.
Dane podajemy za SW Gamerem (Goshyn Queen, "mniej więcej standardowy" Space Master) oraz Edge of the Empire (całkowicie standardowy, ale mniej szczegółowe dane). Co ciekawe, to drugie źródło w opisie podaje, że standardowa załoga statku liczy 8 osób, ale potem wymienia ich 9: kapitana, dwóch pilotów, dwóch mechaników, technika załadunku i trzech szeregowych członków załogi.
pełna nazwa: | Space Master medium transport | producent: | Kuat Drive Yards |
---|---|---|---|
polska nazwa: | Średni transportowiec typu Space Master | w slangu: | - |
prędkość: | ? | wytrzymałość: | 160 |
w atmosferze: | ? km/h | osłony: | 60 |
hipernapęd: | 4 | zwrotność: | ? |
uzbrojenie: |
|
długość: | 80 m |
rozpiętość: | |||
załoga: | 11 (w tym strzelcy: 2) | ||
pasażerowie: | - | ||
ładowność: | 19 000 t | ||
cena (nowy): | 550 000 kr | ||
używany: | 175 000 kr | ||
w użyciu od / do: | galaktyczna wojna domowa |
Kocham Gwiezdne Wojny i kocham Sluis Van. Gratulacje!!